ogólne
Curling to gra na lodzie, w której celem jest umieszczenie kamienia w okręgu znajdującym się na przeciwległym końcu toru do curlingu. Drużyna, która znajdzie się najbliżej środka okręgu po rozegraniu wszystkich kamieni, zdobywa punkty. Kiedy kamień zostanie zagrany przez curlera, jego tor ruchu może być dodatkowo zmieniany przez zawodników poprzez szczotkowanie. Dozwolone jest również wypychanie innych kamieni poza okrąg zwany „domem”.
tor
Polem do gry w curlingu jest płaski, gładki obszar lodu o długości 45-46 m i szerokości 4,4-5 m. Na każdym końcu znajduje się „dom”, okrągły cel składający się z kilku okręgów, zewnętrznego koła o promieniu 1,83 m, koła w środku o promieniu 1,22 m i wewnętrznego koła o promieniu 0,61 m.
sprzęt
Kamienie
Curling jest rozgrywany przy użyciu szesnastu kamieni, po 8 dla każdej drużyny. Kamienie ważą od 17,24 do 19,96 kg, mają co najmniej 11 cm wysokości przy maksymalnym obwodzie 91 cm oraz uchwyt przymocowany od góry. Wykonane są z granitu, a uchwyty są zwykle czerwone i żółte.
Szczotka
Szczotkujący, którzy podążają za kamieniem po lodzie, używają szczotek, zwykle wykonanych z karbonu, włókna szklanego lub drewnianych, ale nie ma rzeczywistych ograniczeń co do materiałów, z których jest zbudowana. Szczotka zakończona jest główką z materiału syntetycznego lub końskiego włosia.
Buty
Gracze noszą buty do curlingu, które są zasadniczo podobne do standardowych butów sportowych, z wyjątkiem tego, że podeszwa jednego z butów jest pokryta cienką warstwą teflonu bądź innego tworzywa o gładkiej powierzchni, aby umożliwić ślizganie. Leworęczni zawodnicy śliską podeszwę noszą na prawym bucie, a praworęczni – na lewym. Spód drugiego buta jest pokryty cienką warstwą gumy, aby zwiększyć przyczepność. Oprócz tego używa się gumowej nakładki na but o gładkiej powierzchni, aby zawodnik mógł zachować równowagę na lodzie. Jest to zalecane podczas szczotkowania, kiedy to gracz musi pewnie trzymać się na obu nogach.
drużyna
Drużyna curlingowa składa się z czterech osób: pierwszy (lead), drugi, trzeci, i czwarty który zazwyczaj jest kapitanem drużyny (skip), ale nie jest to regułą. Skip, podejmuje decyzje dotyczące strategii oraz zagrań w trakcie meczu. Jako jedyny może przebywać w obrębie domu, a także szczotkować kamienie przeciwnika. W czasie, gdy skip wykonuje swoje podania, jego obowiązki przejmuje wiceskip, którym zazwyczaj jest trzeci.
rozgrywka
Mecz curlingu składa się z 8 lub 10 partii (endów). W nich każdy z zawodników rzuca po dwa kamienie, na przemian z członkami przeciwnej drużyny. W przypadku remisu, rozgrywane są kolejne endy, dopóki któraś nie przyniesie rozstrzygnięcia i nie wyłoni zwycięzcy.
Zagrywanie kamieni
Zagrywanie kamienia polega na wypuszczeniu kamienia przed linią spalonego podczas ślizgu zainicjowanego odpchnięciem się z specjalnego gumowego bloku będącego oparciem dla stopy. Po wypuszczeniu kamienia nie można ingerować w jego ruch poprzez dotyk, możliwe jest tylko szczotkowanie. Kamień musi przekroczyć drugą linię spalonego, aby w ogóle brać udział w grze. W przeciwnym wypadku jest on usuwany z pola gry.
Strefa strażników (Free Guard Zone)
Jest to strefa pomiędzy linią spalonego, a linią przechodzącą przez środek domu (zwana linią celu) z wyłączeniem domu. Żaden kamień znajdujący się w niej nie może być wybity poza grę, dopóki nie zostanie zagranych pięć pierwszych kamieni w danym endzie.
Szczotkowanie
Szczotkowanie jest ważne z dwóch powodów: dzięki niemu kamień jest w stanie poruszać się na większą odległość oraz jego droga jest mniej zakrzywiona. Każdy kamień będący w ruchu do linii celu może być szczotkowany przez jednego lub więcej zawodników drużyny do której należy ten kamień. Poza linią celu uprawniony do szczotkowania jest tylko jeden zawodnik z drużyny zagrywającej, dodatkowo może go również szczotkować skip lub wiceskip drużyny przeciwnej.
Punktowanie
Drużyna zdobywa jeden punkt za każdy swój kamień, który jest bliżej centrum domu od najbliższego środkowi kamienia przeciwnika. Tylko kamienie znajdujące się w obrębie domu mogą punktować. Punktuje jedna drużyna. W przypadku, gdy na końcu rundy nie można określić której drużyny kamień jest bliżej centrum domu, albo żaden kamień nie znajduje się w obrębie domu, taka runda kończy się remisem 0:0.
duch curlingu
Curling to gra umiejętności i tradycji. Dobrze wykonane zagranie jest przyjemnością dla oczu. Jest nią też wspaniały widok, gdy uświęcona czasem tradycja curlingu przejawia się w prawdziwym duchu tej gry. Curlerzy grają aby wygrać, lecz nigdy aby poniżyć przeciwników. Prawdziwy curler nigdy nie przeszkadza przeciwnikom i nie utrudnia im zaprezentowania najwyższych umiejętności – woli raczej przegrać, niż wygrać nieuczciwie.
Curlerzy nie łamią rozmyślnie reguł gry, ani nie lekceważą jej zwyczajów. Jeśli jednak zauważą, że tak nieumyślnie postąpili, jako pierwsi powinni zgłosić swój błąd. Choć głównym celem gry w curling jest porównanie umiejętności zawodników, to duch curlingu wymaga zachowania sportowej postawy, życzliwego i honorowego zachowania. Ten duch powinien wpływać zarówno na interpretację i stosowanie reguł gry, jak i na zachowanie wszystkich zawodników na lodzie i poza nim.
Powyższe zasady dotyczą podstawowej wersji dla drużyn czteroosobowych.
Dla par mieszanych, curlingu na wózkach oraz bardziej szczegółowe zasady curlingu znajdują się pod poniższym linkiem.