Historia

Curling wywodzi się ze Szkocji, a jego początki sięgają już XVI wieku. W XIX stuleciu gra ta rozpowszechniła się w Anglii, USA oraz krajach alpejskich, wtedy też powstał Royal Caledonian Curling Club (1838 r.), najstarszy klub curlingu na świecie.

Pierwsze oficjalne zawody rozegrane zostały w roku 1924 podczas I Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Chamonix w których zwyciężyła Wielka Brytania przed Szwecją i Francją. Jako dyscyplina pokazowa curling był rozgrywany także na Igrzyskach w Lake Placid (1932 r.), a później dopiero w Calgary (1988 r.) i Albertville (1992 r.). Na stałe do programu Igrzysk curling wszedł dopiero podczas zawodów rozgrywanych w Nagano w 1998 r.

W 1959 roku Szkocja i Kanada porozumiały się w sprawie ustanowienia Scotch Cup – zawodów w których udział brały reprezentacje obu tych państw. Turniej wywołał zainteresowanie również w innych krajach dzięki czemu dołączyły do niego Stany Zjednoczone (w 1961 r.), Szwecja (w 1962 r.), Norwegia i Szwajcaria (w 1964 r.), Francja (w 1966 r.) i Niemcy (w 1967 r.). Obecnie rezultaty osiągnięte w Scotch Cup są uznawane jako wyniki Mistrzostw Świata Mężczyzn.

Sukces tego turnieju przyczynił się do podjęcia próby utworzenia międzynarodowej federacji. W 1965 r. w szkockim Perth, z inicjatywy Royal Caledonian Curling Club, doszło do spotkania przedstawicieli sześciu narodowych federacji – Szkocji, Kanady, USA, Szwecji, Norwegii i Szwajcarii. Wtedy podjęto decyzję o utworzeniu międzynarodowego komitetu działającego przy tym klubie. W marcu następnego roku odbyło się kolejne spotkanie związków, do których jako siódma dołączyła Francja. Przygotowano wtedy projekt statutu Międzynarodowej Federacji Curlingu (ICF), uchwalony ostatecznie w 1967 r. Oficjalne powstanie Federacji ogłoszono 1 kwietnia 1966 r.

W 1968 r., podczas dorocznej konferencji ICF, uchwalono przepisy obowiązujące w zawodach organizowanych przez Federację. W tym też roku rozegrano pierwsze oficjalne Mistrzostwa Świata, które zastąpiły Scotch Cup. Kobiety na swoje Mistrzostwa musiały czekać do 1979 r.

W 1974 r. w Szwajcarii odbył się turniej z udziałem sześciu europejskich drużyn: Szwajcarii, Szwecji, Niemiec, Francji, Włoch i Norwegii. W czasie zawodów miało miejsce spotkanie, na którym z inicjatywy Jeana Schilda podjęto decyzję o organizacji Mistrzostw Europy. W marcu 1975 r. Jean Schild przedstawił tę propozycję na konferencji ICF-u, na której ostatecznie podjęto decyzję o organizacji europejskich rozgrywek kobiet i mężczyzn. Zawody te odbyły się po raz pierwszy w grudniu tego samego roku we francuskim Megeve. Wtedy też utworzono Europejską Radę Curlingu, której nazwę zmieniono później na Europejską Federację Curlingu.

W tym samym roku ICF zorganizował po raz pierwszy Mistrzostwa Świata Juniorów, a w 1988 r. Mistrzostwa Świata Juniorek. W 1989 r. połączono cztery turnieje mistrzostw świata w dwa: Mistrzostwa Świata w Curlingu (World Curling Championschips) i Mistrzostwa Świata Juniorów w Curlingu (World Junior Curling Championschips).

W 1982 r. ICF został uznany za niezależną od Royal Caledonian Curling Club jednostkę kierującą światem curlingu, a w 1991 r. zmienił nazwę na Światową Federację Curlingu (World Curling Federation).